Poznaj nasze aktorki

V‑Day Uniwersytet Warszawski dołączył do globalnego ruchu, żeby zaprzestać przemocy wobec kobiet i dziewczyn.

 

„Monologi waginy” – obsada

 

Wstęp: Aleksandra Konopka, Kamila Bannach-Kądziałko, Claire Skwarska

Włosy: Claire Skwarska

Lista ubrań i nazw: Claire Skwarska, Marta Fajge, Chryścina Siuchykava

Powódź: Milena Załęska

Warsztaty waginalne: Aleksandra Konopka

Wesoły fakt: Magdalena Michel

Bo lubił na nią patrzeć: Marta Fajge

Nie taki wesoły fakt: Magdalena Michel

Moja wściekła wagina: Natalia Oses

Moja wagina była moją wioską: Magdalena Michel

Mała pusia, która mogła: Dominika Szulc

Odzyskałam cipę: Kamila Bannach-Kądziałko

Spytano 6-letnią dziewczynkę: Claire Skwarska, Chryścina Siuchykava, Finka Heynemann, Natalia Oses, Kamila Bannach-Kądziałko

Kobieta, która uwielbiała sprawiać radość waginom: Finka Heynemann

Byłam tam na sali: Ilona Witczak

Spotlight Myriam: wszystkie razem

Intra: Magdalena Michel, Claire Skwarska

Reżyser: Karolina Urbańska

Tłumaczenie z języka angielskiego: Maria Bartoszewicz

Kostiumolog: Miriam Kołak

Charakteryzacja: 22 studio 22

 

Kamila Bannach-Kądziałko

Jest szczęśliwą mężatką od paru miesięcy. Szuka własnej drogi realizacji siebie. Próbuje przelewać swoje myśli na różne formy artystyczne, smakuje ich różnorodności i wierzy głęboko w to, że jej poszukiwany smak gdzieś nawołuje ją swoją unikatową wonią.

Marta Fajge

Urodziła się i mieszka w Warszawie. Z pasją studiuje filologię polską i logopedię na Uniwersytecie Warszawskim.  Od lat jest związana z amatorskim ruchem teatralnym. Jest osobą aktywną, z zasady zmieniającą status marzeń na cele.  Wciąż dąży do realizacji coraz to nowych wyzwań, do tego stopnia, że chodzi wiecznie niewyspana, bo co noc jest dla niej zbyt wcześnie, żeby się położyć (przecież tyle można jeszcze zrobić!). Przy okazji tworzenia tej notki, zauważyła, że pisanie o samej sobie jest dla niej bardziej krępujące niż otwarta rozmowa o waginie.

Finka Heynemann

Zawsze ma na sobie kolorowe ubrania. Rysuje, maluje, lubi decoupage i interesuje ją wszelkie babranie się w plastycznych materiałach. Od niedawna bawi się w teatr – zaczęła w swoim I SLO „Bednarska”, potem brała udział w wielu warsztatach, np. w Teatrze Witkacego, Gardzienic; współpracowała z Chórem Kobiet, Fundacją S.O.S. Jest wolontariuszką Grupy Edukatorów Seksualnych „Ponton”. Słucha starej muzyki – szczególnie upodobała sobie swing i jazz. Kocha swojego chłopaka i przyjaciół!

Aleksandra Konopka

Uwielbia książki…, dlatego studiuje polonistykę na UW. Lubi też rozmawiać, słuchać, czytać na głos, poznawać nowych ludzi, nową muzykę, nowe filmy. Próbowała swoich sił w rozmaitych teatrach, grupach amatorskich, szkołach aktorskich. Stuprocentowo świadoma swojej kobiecości, marzy o założeniu dużej rodziny.

Magdalena Michel

Serce oddała teatrowi dawno temu. Miłość tę pielęgnowała w warszawskim Teatrze Melpo, a obecnie w Teatrze Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Wciela się też w różne postaci filmowe i serialowe, jak chociażby w pielęgniarkę na planie „Tataraku” Andrzeja Wajdy. Radość i energię czerpie z tańca – przez 15 lat podbijała estrady europejskie z zespołem „Sukces” i Orkiestrą Dętą KWK z Rydułtów. Teraz specjalizuje się w jazzie i tańcu musicalowym pod okiem Jacka Wazelina w Egurrola Dance Studio. Studiuje filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim, ale wiele czasu poświęca również dziennikarstwu telewizyjnemu, z którym chce związać swoją przyszłość zawodową. Kiedy tylko znajdzie wolną chwilę, maluje obrazy olejne, śpiewa, realizuje wiele projektów artystycznych, bo jedna z jej dewiz życiowych brzmi: „Nikt za ciebie życia nie przeżyje”.

Natalia Oses

Studentka polonistyki UW. Pływa w AZSie w sekcji B. Lubi polską literaturę, ale do tej pory nie zdążyła przeczytać nawet jednej dziesiątej tego, co by chciała. Uwielbia słuchać Polskiego Radia i chodzić do kin studyjnych. Podróże to jej niezrealizowane marzenie. Nie rozumie terminu ,,feministka”, bo teraz określa się nim każdą kobietę, która mówi, że jest kobietą i że to, co kobiece, nie jest jej obce. Pochodzi ze Świdnicy (to pod Wrocławiem) za każdym razem, gdy tam jest, opycha się na zapas prawdziwymi ptysiami, bo w Warszawie nie może ich znaleźć. Lubi malować paznokcie na bardzo wyraziste kolory, przez co często w autobusach spotyka się z oburzonymi spojrzeniami starszych ludzi. Żal jej, że nie zajdzie do wszystkich ciekawych kawiarni i klubów.

Chryścina Siuchykava

Jedyna Białorusinka w projekcie ;) Urodziła się Mińsku. Jako eksperyment podjęła studia w Polsce. Na razie jest zadowolona, w Polsce istnieje dużo placówek, które proponują wspieranie aktywnej, twórczej duszy. Interesuje się sztuką tradycyjną i audiowizualną, reklamą, PR-em, fotografią, językami, podróżami, relacjami międzyludzkimi, lgbt community i wszystkim, co jej w jakiś sposób dotyczy. Na co dzień studiuje w Instytucie Kultury Polskiej na UW, realizuje własne projekty, uczestniczy w „Miasta w Komie” i „Scena Warszawa”, promuje feelgood.waw.pl, spotyka się z międzynarodowym gronem znajomych, poznaje nowe kultury przez couchsurfing, gra w biliard i pokera.

Claire Skwarska

Studiuje polonistykę na UW oraz pracuje na ściance wspinaczkowej. Uwielbia oglądać wszelkie pokazy fireshow, sama od czasu do czasu podpala poiki. Tak się złożyło, że z aktorstwem niewiele ma wspólnego (nie licząc występów na akademiach szkolnych), jednak ruch sceniczny nie jest jej obcy ;) Dużo czyta, niestety głównie na zajęcia, w wakacje najczęściej można ją zastać z kryminałem w ręku. Lubi spotkania przy herbacie, nigdy nie odmawia czekolady…

Dominika Szulc

Twierdzi, że powinna już skończyć studiowanie, ale kończenie czegokolwiek przychodzi jej zawsze z wielkim trudem. Niewiele ma ulubionych, tak raz na zawsze, rzeczy. Najczęściej rozgląda się i biegnie dalej. Wydaje jej się, że ma dystans do siebie, a na pewno do tego, co świat jej proponuje. Poza tym dość uważnie wykonuje wspomniane rozglądanie się. Zawsze wolała teatr niż film. Może dlatego, że wymaga uwagi i nieosiągalnego w innych okolicznościach skupienia. Cokolwiek napisze dzisiaj, jutro może być już nieaktualne.

Ilona Witczak

Absolwentka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego (kierunek filologia polska, specjalność medialna), studentka dziennikarstwa na specjalności public relations i marketing medialny na WDiNP UW, wiceprezes Koła Naukowego Obserwacji Polskich Mediów im. Stefana Kisielewskiego. Związana z jedną z agencji public relations. Lubi się śmiać i tańczyć. Jej pasją jest zmienianie swojego życia, a marzeniem odbycie lotu Ikara.

Karolina Urbańska

Organizator kampanii studenckiej V-Day UW 2011, absolwentka polonistyki oraz studentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Aktywistka. Wyznaje zasadę – impossible is nothing. Osoba, dla której nie ma zamkniętych drzwi, ani zbyt wysokich progów. Karolina to wytwórnia stu pomysłów na minutę. Rzeczy niemożliwe wykonuje od zaraz. Ma na swoim koncie wiele zrealizowanych projektów, a także doświadczenie w dziennikarstwie prasowym i telewizyjnym. Na co dzień pracuje jako instruktor pływania. Mogłaby zostać recenzentką kulinarną, ale tylko w kwestii deserów. Uparcie dąży do celu, jest ambitna, konsekwentna, pracowita i ma silną osobowość. Lubi popkulturę. Jej pasją jest sport, szczególnie pływanie, fitness, narty, a od tej zimy także snowboard. Marzy o podróży do Nowego Jorku, zatańczeniu tango argentino i zamieszkaniu w lofcie.

Maria Bartoszewicz

Absolwentka polonistyki na UW. Obecnie nosi ją po świecie. Ludzie, których spotyka po drodze inspirują ją do działania. Interesuje się językami obcymi, szczególnie skandynawskimi. Uwielbia podróże i ma ambicję zwiedzić 40 krajów przed czterdziestką. Kocha kino alternatywne i domowe wypieki. W przyszłości ma nadzieję na powiązanie swoich zainteresowań z pisaniem i pracą w dziedzinie kultury.

Miriam Kołak

Urodzona w Warszawie  23 lata temu. Szczęśliwie ukończyła studia licencjackie w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie kontynuuje naukę na poziomie magisterskim. Interesuje się i zajmuje wszystkim tym, czym nie powinna, gdyby kierowała się zdrowym rozsądkiem. Od naukowych poszukiwań kuriozalnych zjawisk w kulturze współczesnej, poprzez zainteresowanie modą, historią ubioru, fotografią, po amatorską zabawę w stylistkę i krawcową. Udało się jej również zdobyć doświadczenie w pracy przy tworzeniu programu telewizyjnego i w agencji kreatywnej. W przyszłości planuje zająć się animowaniem Pragi-Południe, z którą związana jest od zawsze. Obecnie zaś, powoli próbuje swoich sił wokalnych, a przed snem marzy, żeby przemierzać amerykańskie bezdroża w różowym Cadillacu.